Leef

Infiltratie op mijn werk

Uit het leven

Inleiding door Friends of Esthers:

Onderstaand verhaal is een schets van een gebeurtenis van de dochter van iemand die intensief een hulpvrager helpt. De dochter is een dappere, sterke vrouw, welke steeds meer Gods leiding en bescherming ervaart.

We kennen het gezin en de hulpvrager, maar we kunnen niet alle feiten checken, toch zetten we dit verhaal op onze site, omdat we heel veel van de beschreven manieren herkennen in het leven van Esther en haar omgeving, in ons team en bij andere hulpvragers en hulpgevers.

Ons doel is om de tactieken van de cult, ook richting hen die overlevers helpen, aan het licht te brengen.

Infiltratie op mijn werk

door een dochter van een hulpgever

Mijn moeder is een aantal jaar geleden begonnen met het helpen van iemand die vastzit in de cult. Eerst wist ik hier eigenlijk bijna niks van af, en hadden we thuis ook niet door waar we ons precies in begaven. Inmiddels is ons hele gezin hierbij betrokken en weten we steeds meer over de cult en wat het inhoudt. Omdat wij zo actief betrokken zijn bij deze vrouw worden we natuurlijk ook in de gaten gehouden door de cult. Rondom ons huis merken we af en toe dat er mensen zijn die bij de cult horen, maar ook op mijn werk begonnen er dingen voor mij op te vallen. Ik ben begin dit jaar begonnen bij een nieuwe baan in de zorg, een erg leuke plek om te werken en mijn nieuwe opleiding te gaan volgen. Bij mijn eerste ontmoeting met alle nieuwe medewerkers viel het mij op dat er een persoon was met een houding, waardoor ik mij continue aangekeken voelde. Na een bijeenkomst bleek dat deze persoon ergens stond te wachten en zo ‘vriendelijk’ was om mij een lift te geven zodat ik niet zo lang zou hoeven lopen naar de bus. De persoon stelde zich erg open en vriendelijk op en stond erop dat ik mee reed, we werden eenmaal collega’s en de persoon vertelde dat je er dan ook voor elkaar moest zijn. Tijdens werk merkte ik dat ik bij deze persoon geen contact meer kon krijgen, terwijl hij erg zijn best deed om door iedereen leuk gevonden te worden. Na een tijdje werd het steeds duidelijker dat het deze persoon niet altijd meer lukte om te doen alsof hij mij aardig vond, hij keek mij vaker chagrijnig aan en had een oordeel over veel dingen die ik vertelde van mijzelf. Op een gegeven moment deed hij voor de grap alsof hij een foto van mij maakte , ik vond dit opmerkelijk. Mijn moeder heeft namelijk een soortgelijke situatie met iemand meegemaakt, waarna bleek dat haar foto gebruikt was door de cult om ermee te saboteren en het uitstappproces van de overlever te ondermijnen. De foto werd door iemand van de cult nl. doorgestuurd aan de overlever. Het was een foto waar mijn moeder op  stond met iemand uit haar werksfeer, die door de overlever werd herkend uit de cult. Dit veroorzaakte bij de overlever heel veel wantrouwen naar mijn moeder.  Uiteindelijk besloot ik te checken bij de overlever waar wij contact mee hebben of de persoon in kwestie werd herkend als iemand uit de cult, en eigenlijk al zonder mijn verbazing bleek dit te kloppen. De dag nadat ik hierachter kwam moest ik weer werken met deze persoon. Eenmaal op werk bleef hij maar aandringen of ik iets wou drinken, zelfs na een aantal keer aangegeven te hebben dat ik niks hoefde. Ook had de persoon een verpakt koekje van huis meegenomen en stond erop dat ik het van hem aannam, ook dit weer nadat ik al een aantal keer had aangegeven het niet te hoeven. In de omgang met de clienten viel mij op dat hij op een verkapte manier eigenlijk heel vernederend met de clienten omging. Als ik met deze collega werkte merkte ik ook steeds persoonlijkere vragen over wat ik gedaan had die week of wat ik ging doen, maar vooral ook over de locatie waar ik me die week zou begeven.

In een gesprek waarbij ook een andere collega die moslim is aanwezig was, vroeg hij of ik ook tot een geloof behoorde. Ik antwoordde daarop dat ik christelijk ben. Mijn collega waarvan ik inmiddels wist dat deze bij de cult hoorde stond ook bij dit gesprek, en op mijn antwoord liet hij erg duidelijk zijn afkeer hierover blijken. Het leek bijna alsof hij van het idee walgde dat iemand christelijk was. Hoewel mijn collega die moslim is totaal geen problemen heeft met het feit dat ik christen ben, was de reactie van mijn collega die bij de cult hoort erg opmerkelijk.

Ik kreeg bij een andere collega ook het gevoel dat deze slechte intenties had, het was een soort voorgevoel. Ook bij deze collega merkte ik in onze gesprekken een te overdreven interesse in wat ik deed en wat er allemaal in mijn leven speelt. Na een tijdje was het dan zo ver om mijn eerste individuele dienst te draaien op de groep, en zoals het ritueel na het eten is ging ik met mijn clienten naar het restaurant om een kopje koffie te drinken. De twee bovengenoemde collega’s wisten dat ik die dag aan het werk was en dat het mijn eerste dienst alleen was. Het restaurant was al gesloten voor bezoekers waardoor je er alleen met een sleutel in kan komen die je krijgt als je op het terrein werkt. Ondanks dat het restaurant dus gesloten zou zijn kwam er via de zij ingang een onbekende man binnen lopen. Deze ingang zit normaal op dit tijdstip op slot. De man liep naar een zaal ergens achterin en ik hoorde er wat tafels verschoven worden, hierdoor werd een van mijn cliënten nieuwsgierig en begon weg te lopen naar deze zaal waardoor ik erachter aan moest. Op het moment dat mijn client er aan kwam ging de man uit de zaal en groette mij, hierna liep mijn client de zaal in. Toen ik in de zaal aankwam zag ik dat de man zijn auto precies voor de zaal had geparkeerd, en omdat ik het een apart voorval vond besloot ik zijn nummerbord te onthouden en op te zoeken. Online kreeg ik bij dit nummerbord een andere auto, het nummerbord bleek dus niet bij de auto te horen waarmee de man op het terrein was. Was ik gered van een onveilige situatie door mijn cliënt?

Ondanks mijn gevoel over de bovengenoemde collega’s vind ik mijn baan heel erg leuk en ik heb plezier in het werk wat ik doe. Ik bid elke dag voordat ik naar werk ga voor bescherming van God, en voel op werk dat Hij mij zal beschermen. Ik zet dit hier op papier om te laten zien dat er zeker reacties kunnen zijn van de cult wanneer je overlevers wilt helpen, maar ze helpen alleen maar meer mee om de cult te herkennen, in ieder geval voor mij! Ik laat me niet tegenhouden door wat zij doen, want Hij die in mij is, is groter dan hij die in de wereld is.

nl_NLDutch

De wereld van overlevers was totaal onbekend voor mij. Ik heb veel respect voor hun moed en doorzettingsvermogen als ik iets van hun bizarre ervaringen hoor. Wat kwetsbaar en bijzonder dat ze dat persoonlijk met mij willen delen! Ik vind het echt fijn dat we ons huis kunnen openstellen voor ontmoetingen.

Onvoorwaardelijk er zijn is de sleutel

Ik ben in mijn hart geraakt door het onrecht wat zo velen wordt aangedaan; ik wil gaan staan voor de waarheid en dat Gods gerechtigheid zal zegevieren.

Overlevers van SRM hebben nodig wat elk mens nodig heeft: oprechte liefde, een hart dat luistert zonder veroordeling en blijvende verbinding. Ook de diepst gelegen delen, die moesten moorden en verkrachten, durven dan te spreken. Hoeveel slachtoffers zullen loskomen uit hun levenslange slavernij als zij 10 van zulke vrienden krijgen?

Het is een voorrecht om voor overlevers, regelmatig en op belangrijke momenten, te bidden. En ook voor familie van hen als die nog in de cult zit. Dat is mijn bijdrage aan hun bevrijding en ik ervaar dat ik op deze manier Gods licht mag helpen laten schijnen op hun levens. Als christen neem ik zo mijn plaats in in Gods Koninkrijk en in de hemelse gewesten.

Wat een nieuwe, duistere wereld is er in 2020 voor me open gegaan. Te bizar om waar te zijn, totdat ik kritisch en open ging luisteren en lezen. Ik vind het inmiddels een voorrecht om therapeuten en overlevers te mogen ondersteunen, zodat het Licht van Jezus de diepe duisternis overwint.

Ik geef mijn handen om te helpen en mijn hart om lief te hebben.

Het is een voorrecht om een overlever mee mogen te maken. Maar het is een nog groter voorrecht om je bescheiden steentje te mogen bijdragen om de overlever te mogen ondersteunen om werkelijk te gaan leven.

Niemand kan het allemaal alleen.... daarom wil ik graag iets betekenen voor een ander. Mijn naam Tikva betekent HOOP ... en hoop is er voor iedereen!